Chiang Rai, noord-Laos en op naar Vietnam! Deel 2

De volgende ochtend had ik een plan voor mezelf gemaakt, want zonder plan geen leven voor deze man. Het ging zo: eerst zou ik richting een oud Frans fort lopen een klein stukje op de heuvel. Mocht ik nou langs een kraampje komen waar ik en baguettes zie liggen, en Nutella, dan doe ik me daar helemaal te buiten aan. Deze combinatie had ik namelijk de vorige avond gezien en tsja, daar loopt het water wel van in je mond zegmaar! Echter, op de weg naar het fort was er niet een zo'n kraampje te bekennen, wat zeer spijtig was. Op de weg terug gelukkig wel. Doet ze er een banaan tussen! Heb ik in ieder geval weer m'n broodnodige vitamientjes. Vervolgens lag er wederom een tempel op de route, uiteraard op een heuvel. Eeeeeeen daar ging ie dan weer! Lekker de trap op. Bovenop viel de tempel enigszins tegen, het was ook wel niet echt meer de eerste, maar het uitzicht was ok. De volgende stop op mijn ochtendwandeling was het Bokeo Experience kantoortje. Aanbevolen door de Lonely Planet, ziplinen door de bush-bush en misschien wel apen spotten! De keuze was nog even tussen drie en twee dagen, maar het scheelde dat de drie dagen vol waren dus de keuze was snel gemaakt. Helaas gingen ze net sluiten. Buiten stond een arme man, hopeloos in z'n Lonely Planet te bladeren. Aangezien ik een kamer had voor twee personen en het toch wel net ff goedkoper is om die te delen knoopte ik een gesprek aan en wat bleek, hij was Nederlands! Hoe kan het ook anders. Andere backpackers hebben sterk het idee dat Nederland leeg is. Maar goed, gezellige gozer dus we hebben mijn kamer gedeeld en daarna ff lekker een goede shake gedronken en sterke verhalen verteld. Hij ging mijn ochtendronde doen en ik naar de chille tent van gisteravond en daar zouden we elkaar later weer ontmoeten. Zo gezegt zo gedaan en even voor twee uur als een speer terug naar het kantoortje voordat de twee dagen ook al vol waren. Op tijd! Morgen ochtend om 8 uur present voor een film en vertrek! De rest van de dag een beetje gechilld, maar eens even m'n onderbroeken die door de kamer te drogen hingen opgeruimd en 's avonds spellen gespeeld (met Nederlanders uiteraard) in die ene chille tent.

7 uur de wekker en gaan met die banaan! Sterker nog, bij een winkeltje een goede deal gesloten dat 'ie al sandwiches met pasta en banaan voor ons klaar had. Hmmmm! Film gekeken en de bus in. Weer achterop een pick-up. Klinkt super tof maar koud dat het was! Goeie grutten. Gelukkig wel gezellig met nog een Engelse gozer en een Duitser. Na een uur rijden waren we bij het beginpunt, togen we ons op in het tuigje (gekke zin, gekke zin), en kregen we uiteraard nog een blik bier in onze tassen. Na een stukje lopen was daar al de eerste zipline, spannend! Het was een kort inkomertje over een riviertje, te doen. Toen begon het echte werk, nog niet qua ziplines, maar wel een flinke wandeling door de bush-bush vol met bamboo en dergelijke planten. En toen was het wel warm! De Duitser, de Engelse en Rob hadden de pas er flink in. Echter, er was ook nog een Engels pasgetrouwd koppel die hun vriendin mee hadden genomen. Deze was 1 meter 60 lang, had rood haar, een witte huid vol met muggenbulden en vond minivarkentjes heel schattig. Wat dat er toe doet? Naja, dan hebben jullie een beetje een beeld van de groep.
Enige tijd later kwamen de eerste ziplines in zicht, zag er wel geinig uit! Waar ik eerst nog dacht eventueel wel wat apen te kunnen zien, gingen die nu als menselijke vorm, luid schreeuwend naar de andere kant van de berg. De eerste keer was nog wel spannend maar daarna vlogen de camera's al mee door de lucht om de prachtige uitzichten en ervaringen later ook met het thuisfront te kunnen delen. Super waren die! Zeven ziplines verder was het tijd voor de laatste van de middag, die naar het treehouse. Een korte, maar hoe gaaf om in een enorme boomhut te slapen met een prachtig uitzicht over de bomen! Hetzelfde uitzicht had je vanaf de wc die volledig open was, echt gaaf! Ik heb foto's op m'n Facebook gezet, dus zoek me vooral op, voeg me toe, en je weet waar ik het over heb haha. Na even te hebben genoten van het uitzicht en een korte snack viel iedereen enige tijd in slaap met een powernap, heerlijk. Een uur later gingen we nog een rondje ziplines doen alvorens we een diner hadden in het treehouse. We sloten de avond weer af met wat spelletjes en gingen voldaan slapen.

De volgende ochtend er toch wel zeker om 6 uur uit om in ieder geval een poging te doen om apen te spotten, spannend! Na een uur gespannen lopen door het bos leek het er niet echt op dat we ze nog gingen zien, helaas. Tijd voor ontbijt. Ik was trouwens best benieuwd wat voor eten ze voor zeven man in de boom zouden krijgen maar gisteravond kregen we uiteraard een flinke emmer rijst en daarbij heerlijke groente, ei en vlees. Goed geregeld! Na het ontbijt ziplineden (ik zipline, jij ziplined, we hebben geziplined) we terug waarbij we de langste ziplines gebruikten van wel 700 meter! Hier deden we minder dan een minuut over een een simpel rekensommetje (waar we toch zeker een paar minuten mee bezig waren) verteld ons dat we tussen de 40 en 50 kilometer per uur gingen! Wow! Gelunched, terug, en eens kijken hoe we in Luang Namtha zouden kunnen komen. Vandaaruit zou ik namelijk naar het noorden gaan waar de meeste minority-villages van Laos zouden zijn. Rob leek dit wel interessant dus hij reisde met me mee. De bussen naar Luang Namtha vertrokken de volgende dag pas weer en het was nog niet zo laat dus we probeerden het met liften. We hadden immers toch niets te verliezen. Met de plaatsnaam in het Lao op kartonnen bordjes, als echte backpackers, langs de weg en duimen maar. Toen we op de goede weg waren dachten we dat een auto ging stoppen, maar die kon ons alleen maar vertellen dat we de goede kant op liepen. Ja nee bedankt. Een stukje verder stond een pick-up-taxi'tje vol met meubels op het punt te vertrekken, naar Luang Namtha en voor een klein bedrag mochten we mee. Top! Rond een uur of 8 kwamen we daar aan, regelden we een kamer in een guesthouse en gingen op zoek naar wat eten op het marktje aan de overkant. Daar bedachten we dat we best zelf met een scootertje naar het noorden naar Muang Sing konden gaan.

Zo gezegt, zo gedaan en voor deze dag moet je maar even m'n column op www.zuidoostazie.nl lezen haha. Ik ga niet alles twee keer schrijven hoor!

De volgende ochtend dan toch echt door naar Muang Sing gereden, daar besloten dat we de volgende dag een wandeling met een gids zouden maken langs verschillende villages en hadden we zodoende genoeg tijd om een beetje heen en weer te rijden, een museum over deze volkeren te bezoeken en een beetje te chillen. Dit museum was trouwens in een mooi groot huis in Franse stijl uit 1920, best mooi!

De dag van het tourtje, om 9 uur 's ochtends. Even de gids z'n bed uit sleuren daar gingen we dan. In totaal dachten we dat we vier dorpen aan zouden doen met Akha en Hmong volken. Er zijn wel veel meer verschillende maar om eerlijk te zijn zie ik het verschil eigenlijk niet eens. Het was wel heel interessant met onze gids. Omdat hij zelf boer was geweest kon hij ons van alles vertellen over de landbouw. Van de rijst tot de rubberplantages waar we hele stukken doorheen liepen. Maar ook over huwelijk, educatie had 'ie een woordje paraat. We lunchten weer bij iemand thuis en na de lunch greep Rob de kans om zich geliefd te maken bij de kinderen door pennen en schriftjes uit te delen. Waarom ze die zelf eigenlijk niet kochten werd me niet zo heel duidelijk omdat de gids zelf ook zei dat ze best goedkoop waren. Rond een uur of 3, de tijd dat we dachten terug te zijn zodat we nog rustig terug konden rijden, waren we er nog lang niet. Sterker nog, we gingen nog een dorp aandoen! Ooh, ok. Eerst kwamen we nog door een heel arm dorp waar de sfeer ook niet echt heel relaxt was en het laatste dorp gebruikten we vooral om te wachten op het busje dat ons op kwam halen. Toen we om half 5 terug waren in Muang Sing was podverdorie het kantoortje alweer gesloten waar mijn tas nog lag. Gelukkig werd die geopend terwijl wij alvast onze scooters haalden en konden we op weg. Het was niet eens zo heel lang rijden maar we hadden het een beetje gehad, het werd donker, en we waren blij dat we weer terug waren. Voor de volgende ochtend meteen een bus naar Luang Prabang gefixt waar we ff een beetje konden chillen.

En dat hebben we ook zeker gedaan. De busrit duurde alleen veel langer dan we verwachtten en toen we er aankwamen waren we eigenlijk wel blij dat er meteen een mannetje aan kwam fietsen die ons naar een goedkoop guesthouse lokte dat verder wel heel prima was en met elke dag gratis bananen! Die avond aten we echter bij een soort bbq-ding wat ik eerder in Thailand had gedaan. Bovenop een boel kolen zit dan een bol zegmaar met gaten waar je vlees ed op kan leggen en eromheen zit water waar je groente ed kan koken. Ik denk alleen dat we dit niet helemaal goed hebben gedaan want nog diezelfde avond was Rob een beetje ziek en ik lag de volgende dag de hele dag voor pampus. Ik moest wel wat doen van mezelf en dus heb ik me gedwongen om een bekende tempel bovenop de heuvel te beklimmen. Ben ik daar, is de tempel niet bijster bijzonder, ben ik helemaal gesloopt, maar was het wel o.k. om aan de ene kant de Mekong te zien en aan de andere kant een andere rivier. Terug naar het guesthouse ging echt met een slakkengang en ik was blij om ff op m'n bed te kunnen ploffen. De rest van de middag een beetje gechilld, geskyped, 's avonds ging al beter en de volgende dag was ik weer topfit! Maar helaas helaas, gister was het of voelde het in ieder geval bijna 40 graden, en vandaag regende het half. Toch wilde we naar een mooie grote waterval waar je ook kon zwemmen, en met de boot want dat was toch wel het leukst. Op de boot viel ik in slaap maar de watervallen waren inderdaad echt mooi. Eindelijk. Ik ben nu al naar zo veel watervallen geweest maar ze waren allemaal zo lullig door het seizoen. Natuurlijk begon het keihard te regenen maarja, als je zwemt wordt je toch wel nat dus doken we vanaf een boom met een touw het water in. Chill!

En toen vond ik het wel weer tijd om deze stad te verlaten. Eigenlijk wel jammer want het had echt een heerlijke sfeer met veel Franse invloeden. Alleen een beetje jammer dat ik nergens kon pinnen. Aan het eind van de middag nam ik de proef op de som en ging ik met de bus naar Hanoi. Een reis die in principe 22 uur zou duren maar waar ik uiteindelijk 28 uur over heb gedaan! Het waren ligstoelen, dus of je ligt een beetje, of helemaal. Deze ligstoelen waren gemaakt voor Thaise lengtes waardoor ik ernstig ongemakkelijk lag met mijn benen vast onder een buis een ingeklemt tussen het raam en een Rus, great! Maar we hebben het overleefd en uiteindelijk viel ik moe maar voldaan in slaap in een megahostel in Hanoi.

Weer terug in Hanoi! Eigenlijk wilde ik dat meer als startpunt gebruiken voor een scooterloop naar het noordwesten van Vietnam dan dat ik er ook werkelijk wat ging doen. Ik besteedde de volgende dag dan ook met een gigantische wandeling om te kijken wat ik allemaal nog herkende uit 2010, best gek om er dan nu alleen te zijn.
's Avonds zouden Iris en Julia, twee dames uit Leiderdorp, ook aankomen in Hanoi. Zou ik hun zo gek kunnen krijgen om mee te gaan met de scooterloop? Nee, helaas, en omdat ik niet in m'n eentje zo lang ga scooteren vertrek ik vanmiddag, over een uur richting Mai Chau met de bus, om vervolgens verder te reizen naar Dien Bien Phu, Sapa, en weer terug naar Hanoi. Vanuit daar vlieg ik terug naar Laos, naar Vientiane om mijn reis daar te vervolgen!