De pen aan Marijke: Java

Van de vele tempels en huisaltaartjes is in Java geen sprake. In plaats daarvan werden we in het dun bevolkte Zuid-Oosten 's nachts via luidsprekers op de minaretten opgeroepen tot een gebed aan Allah. In een plaatsje zelfs ruim een half uur lang tijdens je belangrijke slaapuurtjes! Zouden we dit de komende tien dagen iedere nacht gaan krijgen? Ik was er bang voor, gelukkig bleek dit niet het geval te zijn.

Naast de Islam vind je op Java het Boeddhisme, Hindoeïsme en Katholicisme, de missionarissen uit zeer veel landen hebben in vroegere eeuwen hun werk 'goed' gedaan. Net als in het Westen neemt het aantal praktiserend gelovigen hier nu af.

We zijn veel de natuur ingegaan. Op Bali hadden we mooie rijstvelden gezien, maar wat zijn er op Java veel en wat zijn deze uitgestrekt! Vrijwel het hele land door, van oost naar west hebben we toch zo'n 900 km afgelegd, hadden we schitterende vergezichten, soms haast Nederlands vlak, gezien en de bekende rijstterrasvelden tussen bergen in. We bezochten een Nationaal park in Zuid-Oost Java waar op het strand de groene reuzeschildpadden hun eieren leggen, zo'n 100 per keer. Rangers halen die eieren weg om ze te beschermen tegen vogels die deze willen opeten. Na enkele weken worden de kleine schildpadjes in zee uitgezet. We hadden die avond geluk en zagen drie reuzeschildpadden, foto's geslaagd. Voor de rangers zijn hun inspanningen geslaagd als uiteindelijk drie tot vijf babyschildpadjes van een leg het overleven.

Op Java zijn diverse vulkanen, redelijk dichtbij het vorige gebied lag de vulkaan Ijen met een groot groen meer en een zwavelmijn. Uurtje rijden en dan om zes uur de drie km vulkaan beklimmen, de temperatuur viel nog mee. Bovenaan was na het optrekken van de bewolking het uitzicht schitterend. De krater met een spiegelglad groen meer en met een 'gele' stinkende werkplaats: de zwavelmijn die diep in de krater langs de oever van het meer lag. Wij liepen later soepel terug naar beneden, anders dan de mijnwerkers die dezelfde weg tweemaal daags lopen met 90 kg zwavelblokken in twee manden aan hun schouders. Bewondering voor het zeer zware werk wat deze mannen verrichten en dat zonder bescherming, in een continu stinkende omgeving en voor een schamel loontje. De meesten houden dit werk niet langer dan tien jaar vol, of ze daarna ander werk kunnen vinden in deze regio is maar de vraag. Sociale voorziening daarna kent Java niet. We hopen daarom maar dat een mijnwerker de jas heeft meegenomen die Frank op een boomstam had laten liggen. Wel een paar maten te groot, maar dan zou Frank's jas in ieder geval een goede bestemming hebben gekregen.

In Yogjakarta hebben we weer wat cultuur opgesnoven, zoals een voorstelling met Javaanse dans, werkplaatsen van batikken & wajangpoppen en natuurlijk de Borobudur & Prambanan. Ongelooflijk dat ze eeuwen geleden zulke fraaie uitgebreide complexen hebben kunnen bouwen, zeker als je ziet hoe de voorzieningen in het grootste deel van Java nu nog zijn. De ontwikkeling is daar slechts langzaam vooruit gegaan....

In alle plaatsen, zeker in Yogjakarta, zijn er heel veel winkeltjes en kramen die allemaal dezelfde meuk in grote hoeveelheden te koop aanbieden. Ook veel kraampjes met eetwaren, nasi, ayams, fruit en dergelijke. Het leven speelt zich hier vooral buiten af, niet gek met dagelijks temperaturen van boven 30 graden. Overdag, zowel bij de ochtendmarkt van 5-7 uur, en zeker op de avondmarkt zijn de straten vol levendigheid van vooral de lokale bevolking. Het (Westerse) toerisme is in deze streken nog beperkt.

Onze laatste 'natuur'schot was in de omgeving van Pangandaran in Zuid-West Java. Eerst de Green Canyon in met bootjes met heerlijk zwemmen in de grot, daarna het Nationale Park in wat een heus oerwoud is. De zes uur wandeling was behoorlijk inspannend, over en onder bomen, langs watervallen, door beekjes en kriskras door het oerwoud met ook schitterende uitzichten op zee. We zagen grijze en zwarte apen, herten, vlinders, grote en kleine vleermuizen, toekans en leguanen. Kleren doorweekt en heerlijk vuil geworden, het was een tocht die ik niet had willen missen. En wat was de douche daarna heerlijk!

Het eind kwam in zicht, om vijf uur 's ochtends stond de taxi weer gereed om ons richting Jakarta te brengen. We hadden een lange dag taxi- en treinrit in het vooruitzicht. Mark mag de laatste belevenissen schrijven en zijn blog hiermee afronden. 
Wij hebben een heel leuke en actieve vakantie gehad met te weinig tijd om de meegenomen boeken allemaal te lezen. Gelukkig, als we thuis zijn hebben we nog een paar dagen vrij!