Laatste week Cambodja

Wat!? Nu alweer een blog? Hoe is het mogelijk! Even snel een tussendoortje dan.

Laatste echte dag in Battambang 's ochtends een kookcursus gedaan met nog een kerel uit Zwitserland. Uiteraard moesten eerst de nodige ingredienten gekocht worden op de markt: groenten, vis, kip, alles. Wat een drukte op die markt (uiteraard)! Ik was blij dat we gingen koken. Het tempo zat er meteen lekker in, alle groenten snijden en fijnstampen tot een prutje voor de smaak. Gas aan, pan op t vuur, hop dat erin, hop het volgende erin, beetje roeren, en even laten staan. Zo gaat dat met Amok. Geen seconde rust toen we het even moesten laten staan, nee meteen door met de voorbereidingen van Lok Lak. Amok was klaar, foto'tje, en eten maar. Hmmmmmmmm! En door! Alles in de pan, roeren, en de Lok Lak was klaar. Foto'tje en eten maar. Hmmmmmmmmm! Dan nog even het laatste gerecht waarvan ik de naam niet meer weten, foto'tje en eten maar. Hmmmmmmmm! We zaten bommetje en bommetje vol! Voor in de middag stond het bamboetreintje op het programma en die konden we bespreken bij het Gecko café waar we gister ook de scooters hadden gehuurd. "Doet u maar twee uur." "Zou u dat nou wel doen, dan is het wel erg warm hè. Wat dacht u van vier uur?" Tsja, daar had dit bijdehante meneertje wel een beetje gelijk in. Vier uur dus, hadden wij intussen ruimschoots de tijd om ons eten te laten zakken en even met de oude vandagen thuis te skypen! Om vier uur meldden we ons en werden we met de tuktuk naar het treintje gebracht. Misschien dat jullie ondertussen de foto's hebben gezien maar dit treintje is niet wat je denkt. Het heeft twee paar wielen, maar daarom is alleen een houten vlonder van, uiteraard, bamboo geplaats met een motortje dat de wielen aandrijft. Het is enkel spoor dus terwijl je naar het dorpje toe rijdt zou het zomaar kunnen zijn dat je van je vlonder afmoest en dat deze op werd getilt en van het spoor werd gehaald omdat er een tegenligger aankomt. Degene met de minste passagiers is de lul, deze moet er steeds af. Dit is ons dus redelijk vaak gebeurd. De trein komt overigens met een redelijke slakkengang dus no worries. Ondanks deze slakkengang maakt het wel echt een oorverdovend geluid! Bij het dorpje waren er vooral souvenierwinkeltjes en een oude steenfabriek waar kinderen met vrijwel perfect Engels ons rondleidden. Ongevraagd en uiteraard vragen ze geld wat je eigenlijk niet hoeft te geven. Terug naar het beginstation en met de tuktuk weer terug. Omdat Cambodja trouwens nog vlakker dan Nederland is konden we onderweg heel mooi de verschillende regenbuien zien en de semi-zonsondergang. Als wij maar droog bleven! We hoefden nog maar een klein beetje avond te eten en toen lekker naar bed.

Op naar onze laatste bestemming van Cambodja, op naar Siem Reap, op naar Angkor Wat! Vlak voordat we Siem Reap inreden begon het weer eens te stortregenen, wat en warm welkom. We werden op een bouwterrein gedumpt en samen met die gekke Zwiterse kerel hebben we een tuktuk kunnen delen die ons rond zou rijden langs goedkope guesthouses. Gevonden, ingecheckt, en uiteraard een rondje door Siem Reap om ook nog maar wat te eten. Ik vind het een leuke plaats. Erg toeristisch maar agh, wat wil je bij Angkor Wat. Overal (night)markets en een heuse pubstreet waar net als op Ko San Road in Bangkok 's avonds twee bars tegen elkaar aan het opboxen zijn wat betreft het volume. Verschil met Ko San Road is wel dat je hier heel veel verschillende mensen ziet, backpackers, Chinezen en gezinnen, een grote gezelligheid. Plannetje voor de komende drie dagen gemaakt: tempels, tempels en tempels, mijn verjaardag en het vertrek..

Daar gingen we dan, tempel nummer één, meteen maar het meest ver weg. Lekker in de tuktuk, dat wel. Wij waren best wel vermoeid van de afgelopen dagen dus een tukkie in de tuktuk kon er wel van af. En dan de tempels, halve ruïnes, deels gerestaureerd, 1000 jaar oud, gedetailleerd en vaak mooi begroeid met bomen. Erg gaaf! Gegeten op straat bij de night market met een live band op de achtergrond en een beetje op tijd naar bed maar eens.

Tijd voor nog meer tempels! Half dagje maar omdat we het beste voor het laatst wilden bewaren en er waren uiteraard nog wel meer tempels iets verderweg, maar tsja, same same but different. Bovendien was het vandaag koninginnedag dus dat moest wel gevierd worden! Er waren helaas geen oranjefeesten in de stad maar het resultaat van onze viering staat op facebook. Tijdens het reizen proberen ze je overal wel iets te verkoop en meestal volstaat een kort no thank you. In Angkor Wat gaat dit niet op. Hier blijven ze maar bezig en zeurderig als een klein kind, aan het eind heel irritant met de stem omhoog. Ik ging hetzelfde doen met No thank you en weet ik allemaal niet wat wat ze irriteerde maar het leek er bijna op dat ze me op de laatste dag kenden.. 's Avonds een biertje op de nieuwe koning en een poging om nog enigszins op tijd in bed te liggen, de wekker stond namelijk om 4 uur voor de zonsopgang!

Een hele goede morgen! Goeie grutten wat is het vroeg. Vandaag op de fiets, je bent Hollander of niet. Daar kwam 'ie dan hoor, de zon. Camera in de aanslag en schieten maar. En daar kwam de grote oranje bol en werden we er heerlijk door opgewarmd. De grootste menigte stroomde weer weg, wij aten nog even onze sandwich en betraden toen de tempel der tempels: Angkor Wat. Meer naam dan faam vind ik, maar het is ook wel historisch gezien de belangrijkste al vind ik de kleinere nog mooier. 's Avonds wilden we ook de zonsondergang zien en we dachten dat we daarvoor bij de Bayon moesten zijn (erg mooi met allemaal hoofden) en het leek ons wel chill dat we de dag doorbrachten bij de tempels, chillend in het gras. Zodoende streken we neer bij een plekje in de schaduw en vielen we al snel in slaap. Erg comfortabel was het niet, het werd warmer en warmer en we moesten rennen voor de schaduw dus besloten we nog om wat laatste tempels te bekijken en dan maar vanavond heen en weer te fietsen. We zijn terug gegaan, hebben wat geslapen en wat gerommeld en stapten weer op de fiets. Precies op tijd waren we bij de Bayon maar die leek tegen te vallen. Moesten we dan toch op de heuvel zijn? Daar mochten we niet meer op. Dan maar naar Angkor Wat waar prachtige wolken boven het complex verschenen. Terug, even douchen en lekker eten. Gister hadden we echt een super restaurantje gevonden met lekker en goedkoop eten en gratis fruitsalade achteraf en gedroogde bananen vooraf en dat was nog wel een tweede bezoekje waard. De Canadees Scott uit onze dorm ging ook mee, aparte gozer. Na het eten wilden we nog een drankje doen in de pubstreet, hier kwam hij vrienden tegen waarmee we nog naar een rooftopbar bij een guesthouse gingen. Hier scheen gister koninginnedag gevierd te zijn! Jammer maar helaas. 00:00, ik was jarig, 20! Proost! Het was een lange dag geweest dus we gingen weer lekker slapen. Tot zo ver de tempels.

De dag van mijn verjaardag. Op de planning: uitslapen, eten, skypen, eten, massage, eten, skypen, slapen. Zo gezegd zo gedaan. Bij een super bakkerijtje konden we boven heel koeltjes en lekker ontbijten en kon er geskyped worden met paps en mams en na vier maanden voor het eerst met Maria! We zaten zo goed dat we ook maar hebben gelunched. Toen we vervolgens weer naar buiten liepen brandde de zon alsof zijn leven ervanaf hing. Wow. En wij wilden alleen maar even het kraampje vinden dat een heel erg lekker bolletje verkocht maar dat is helaas niet gelukt. We kropen een internetcafé in om na lange tijd weer eens veel foto's te posten en nog meer te skypen, dit keer met Bo. De avond viel, tijd voor een massage. Die waren hier genoeg, ruime keus, dus een goede vinden moest lukken. En ja hoor, heerlijk alles gerekt en gestrekt en mijn bloedbanen gestimuleerd met een traditional Khmer massage. En weer tijd om te eten. In een heel grappig smal straatje vonden we allemaal leuke restaurantjes. We streken neer en kozen voor het verjaardagsmaal: springrolls als voorgerecht en rijst met ananas en garnalen in een ananas als hoofdgerecht bijgestaan met een lekker wijntje. Lekker lekker lekker. Een goed toetje hadden ze niet dus daarvoor verplaatsten we naar de Belgische Red Piano. Crèpe ou Chocolat. Hmmmm! En niet zomaar! Ayra had al vele pogingen ondernomen maar dit keer kwam het onder begeleiding van verjaardagsmuziek, applaus en een kaarsje! Super tof. Muziek uit de jaren 70/80 maakte dat we onder het genot van een biertje bleven zitten totdat we de deur achter ons dicht konden trekken. Thuis in Leiderdorp was de hele family al lang op me aan het wachten en zodra ik in beeld kwam werd ik nogmaals toegezongen. Super! Volledig ontspannen en als een echte twintiger viel ik uiteindelijk heerlijk in slaap.

En dat brengt me tot vandaag. Vanochtend al om half 8 na bijna drie weken Ayra uitgezwaaid, zij is nu onderweg naar Bangkok en ik maak me bijna klaar voor mijn vertrek naar Kuala Lumpur. Stiekem vind ik dat eigenlijk wel heel spannend haha.

Nogmaals heel erg bedankt voor de felicitaties, het was super!